RAMBO
“Sen doğarken
ağlıyordun ve etrafındaki herkes neşe içinde gülüyordu.
Öyle bir ömür
yaşa ki;
Sen ölüme gülerek
giderken herkes ağlasın…”
Azdavay’ın
Rambosu ölüme gülerek giderken, herkesin yüreğine bir kor düşürdü… Bütün
Azdavay’ın gözlerinden yaşlar akıttı.
Biliyoruz ve
inanıyoruz ki;
Her nefis ölümü
tadacaktır…
Her birimizin bu
fani dünyada aldığı nefes sayılıdır…
Bu dünyadaki
ömrümüz ne bir saniye kısalır ne de bir saniye uzar…
…..
Bütün bu
gerçeklere rağmen, senin aramızdan ayrılışına önce inanmadık…
İnanmak
istemedik…
Kötü bir şaka
olsun diye umud ettik…
Azdavay’ın
maskotu, simgesi, sevileni, tonton amcası, can dostuydun Rambo…
Can dostumdun…
30 küsur yıldır
tanıdığım ve bir kez olsun sevgisinde, saygısında, dostluğunda en ufak bir
yalpalama, eksilme, şaşma görmediğim nadir insanlardan birisiydin…
Ardında ömrünü
adadığın Azdavay’a üç emanet bırakarak gittin…
Azdavay’ın vefalı
evladı Rambo’ya şimdi Azdavay’ın vefa zamanı… Rambo’nun emanetlerine sahip
çıkmak, eşi Hatice Ablamın ve çocuklarının acılarını en aza indirmek Azdavay’ın
Rambo’ya vefa borcudur…
Son yolculuğuna
uğurlarken;
“Hakkınızı helal
ediyor musunuz?” sorusuna;
Hançerelerini
yırtarak ve gözyaşları içinde “Helal Olsun” diyen kalabalık, Rambo’nun ruhunu
emanetlerine sahip çıkarak şad etmeli…
…..
Sözün bittiği
yerdeyim can dostum…
Azdavay yokluğuna
uzun süre alışamayacak Rambo…
Ruhun şad,
mekanın cennet olsun…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumunuz için teşekkürler. Yönetici incelemesinin ardından yayına alınacaktır.