Kantarın Topuzu

KANTARIN TOPUZU

“İyi günler bey amca, camda kiralık yazısını gördüm. Kaç lira acaba kirası?”

“Öğrenci misin?”

“Hayır! Bir devlet dairesinde memurum.”

“Kaç lira maaş alıyorsun?”

“İki bin lira.”

“Peki eşin çalışıyor mu?”

“Yok bey amca, ev hanımı kendisi.”

“Çocuk var mı?”

“İki tane, ellerinden öper.”

“Okuyorlar mı?”

“Büyüğü 8. Sınıfa, küçüğü 5. Sınıfa gidiyor.”

“Yapma ya! Delikanlı sen bu halinle bu evi kiralayamazsın!”

“Ne kadar istiyorsun, belki orta yolu bulabiliriz.”

“Yok delikanlı, yok. Sen tutup ayda 700 lira kira veremezsin. Üstelik 2 bin lira da kömür parasını peşin vermen gerekiyor. Çünkü kömür alındı ve önceki kiracı tarafından ödendi. O çıkınca mecburen iade ettik yakıt parasını. Yeni oturan kiracı bu parayı da ödemek zorunda… Sen bütün bunları kaldırabilir misin?”

“Nerde bey amca?! Peki buralarda başka kiralık ev var mı, biliyor musunuz bey amca?!”

“Var, var olmasına da bulabileceğin en ucuz ev işte buydu. Şu karşı sitede var mesela bir daire, 900 lira!”

“merakımdan soruyorum bey amca, çıkan kiracı kaça oturuyordu?”

“Orasını karıştırma!”

…

“İyi günler Amca, kiralık mı bu daire?!”

“Evet delikanlı.”

“Kaç lira Amca?”

“Öğrenci misin?”

“Evet!”

“Kaç kişi kalacaksınız?”

“Üç arkadaş kalacağız Amca.”

“O zaman 750 lira!”

“Peki dört kişi kalsaydık?”

“O zaman bin lira olurdu?”

“Ne yani kişi başı mı belirliyorsun Amca kirayı?”

“İşine gelirse evladım!”

“Peki ben tek kalsam kaç lira olur?”

“Tek kalsan da 750 liradan aşağı olmaz delikanlı!”

“Peki Amca, sana iyi günler!”

…

Yukarıda yazılan diyaloglar masa başında kafadan sıkma diyaloglar değil!

Kastamonu’da yaşanan olaylardan çok küçük birer kesit!

Ev kiraları dudak uçuklatacak seviyeye geldi!

Geçtiğimiz yıl boyunca Rektör Seyit Aydın başta olmak üzere bir çok kişi gırtlağını yırttı, YURT problemi yaşayacağız, diye!

Bu sene Kastamonu Üniversitesi’ nin öğrenci sayısı 3 bin civarında arttı. Ne var ki öğrenci sayısı artarken öğrencinin barınacağı yurt sayısı yerinde saydı!

Durum böyle olunca da fırsatçılara gün doğdu!

Yurtlarda yer bulamayan öğrenciler kiralık ev bulma yoluna girdi.

Yaz aylarında 300 – 400 lira arasında olan kiralık evler, Eylül ayından itibaren 700 lira sınırının üzerine fırladı!

Üstelik 700 lira aylık kirası olan bu evler, genellikle iki odalı, 70 – 90 metrekarelik apartman daireleri… Bunun kaloriferlisi de sobalısı da değişmiyor! Şöyle üç oda bir salon, kaloriferli, site içinde bir daireye ise yaklaşmanız imkansız!

Öğrencinin yurt sıkıntısı ne yazık ki sadece öğrenciyi değil halkı da etkiledi!

Ev kiralarının tavan yapması, yurt sıkıntısının had safhaya ulaşması kiralık ev bulmayı bile neredeyse imkansız hale getirdi!

Boş olan daireler de kendilerini “koyunun olmadığı yerdeki Abdurrahman Çelebi” sınıfına koyarak, lüks villa fiyatı biçiyorlar!

Eğer yakında “oturduğu daireden çıkarılan şahıs bütçesine uygun ev bulamadığından sokakta yaşıyor” tarzında bir haberle karşılaşırsanız, şaşırmayın!

Gidişat hiç iç açıcı değil!

Elbette mülkün sahibi istediği fiyatı belirler evini kiralarken…

Ama kantarın topuzu kaçınca…

Allah muhafaza!?